τυρί
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | τυρί | τα | τυριά |
| γενική | του | τυριού | των | τυριών |
| αιτιατική | το | τυρί | τα | τυριά |
| κλητική | τυρί | τυριά | ||
| Κατηγορία όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
λευκό τυρί (φέτα)
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - τυρί < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική τυρίν < ελληνιστική κοινή τυρίον (τυράκι) < αρχαία ελληνική τυρός + υποκοριστικό επίθημα -ίον < πρωτοελληνική *tūrós (μυκηναϊκή διάλεκτος : 𐀶𐀫: tu-ro /tūrós/) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *tuh₂-ró-s < *tewh₂- (φουσκώνω, διογκώνω)
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /tiˈɾi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : τυ‐ρί
- ομόηχο: τηρεί
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
τυρί ουδέτερο
- (τρόφιμα, γαστρονομία) τροφικό παρασκεύασμα που φτιάχνεται σε εκμαγείο από την πήξη του γάλακτος με ή χωρίς ζύμωση
Άλλες μορφές[επεξεργασία]
- τυρός (λόγιο)
[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
- ανθότυρο
- κεφαλοτύρι
- λαδοτύρι
- τυρεμπόριο
- τυρέμπορος
- τυροβόλι
- τυροβούτυρο
- τυρόγαλα, τυρόγαλο
- τυρογαριδάκι
- τυροδοχείο
- τυροκαυτερή
- τυροκομείο
- τυροκομία
- τυροκομικός
- τυροκόμος
- τυροκομώ
- τυροκροκέτα
- τυρομαντεία
- τυρόπηγμα
- τυρόπιτα
- τυροπιτάδικο
- τυροπιτάκι
- τυροπιτάς
- τυροπωλείο
- τυροπώλης
- τυρόσουπα
- τυρόψωμο
- τυροφαγία
- τυροφάγος
- χλωροτύρι
- ψωμοτύρι
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
τυρί
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'παιδί'
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την πρωτοελληνική (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Ομόηχα (νέα ελληνικά)
- Ελληνική γλώσσα
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Τρόφιμα (νέα ελληνικά)
- Γαστρονομία (νέα ελληνικά)