τυραννίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τῠραννῐδ-
ονομαστική	ἡ	τυραννίς	αἱ	τυραννίδες
γενική	τῆς	τυραννίδος	τῶν	τυραννίδων
δοτική	τῇ	τυραννίδῐ	ταῖς	τυραννίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τυραννίδᾰ	τὰς	τυραννίδᾰς
κλητική ὦ!		τυραννῐ́ *		τυραννίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τυραννίδε
γεν-δοτ	τοῖν		τυραννίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. !! Εξαίρεση: η κλητική ενικού, όχι όπως η ονομαστική. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς ισχύει ως γενικός κανόνας.
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τυραννίς < τύρανν(ος) + -ις

Ουσιαστικό

τυραννίς θηλυκό

• (πολιτική) η τυραννίδα

  ※  τυραννὶς χρῆμα σφαλερόν, πολλοὶ δὲ αὐτῆς ἐρασταί εἰσι (Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Βιβλίο 3 (Θάλεια).53.81)

Πηγές

• τυραννίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τυραννίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.