τυραννοκτόνος
Εμφάνιση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- τυραννοκτόνος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τυραννοκτόνος. Συγχρονικά αναλύεται σε τύρανν(ος) + -ο- + -κτόνος (κτείνω σκοτώνω)
Προφορά
[επεξεργασία]- ΔΦΑ : /ti.ɾa.noˈkto.nos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : τυ‐ραν‐νο‐κτό‐νος
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]τυραννοκτόνος αρσενικό ή θηλυκό
- εκείνος που σκοτώνει τυράννους, καταπιεστικούς ηγέτες
«Τυραννοκτόνοι», συνώνυμο των ονομάτων του ζεύγους Αρμοδίου και Αριστογείτονα οι οποίοι (για προσωπικούς λόγους) δολοφόνησαν το 514 π.Χ. τον Πεισιστρατίδη τύραννο Ίππαρχο.
Λουκιανός, Τυραννοκτόνος στη Βικιθήκη
Μεταφράσεις
[επεξεργασία] τυραννοκτόνος
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ονομαστική | ὁ/ἡ | τυραννοκτόνος | οἱ/αἱ | τυραννοκτόνοι | ||||
γενική | τοῦ/τῆς | τυραννοκτόνου | τῶν | τυραννοκτόνων | ||||
δοτική | τῷ/τῇ | τυραννοκτόνῳ | τοῖς/ταῖς | τυραννοκτόνοις | ||||
αιτιατική | τὸν/τὴν | τυραννοκτόνον | τοὺς/τὰς | τυραννοκτόνους | ||||
κλητική ὦ! | τυραννοκτόνε | τυραννοκτόνοι | ||||||
δυϊκός | ||||||||
ονομ-αιτ-κλ | τὼ | τυραννοκτόνω | ||||||
γεν-δοτ | τοῖν | τυραννοκτόνοιν | ||||||
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «ἵππος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- τυραννοκτόνος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική τύρανν(ος) + -ο- + -κτόνος (κτείνω)
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]τυραννοκτόνος αρσενικό ή θηλυκό
Δείτε επίσης
[επεξεργασία]
Πηγές
[επεξεργασία]- τυραννοκτόνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- τυραννοκτόνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'ζωγράφος' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά κοινού γένους (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με ένθημα -ο- (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -κτόνος (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά με αρχαίες κλίσεις (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά με κλίση 'δρόμος' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δρόμος' (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά 2ης κλίσης (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά 2ης κλίσης κοινού γένους (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά κοινού γένους (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δρόμος' κοινού γένους (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά παροξύτονα (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά κοινού γένους παροξύτονα (ελληνιστική κοινή)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δρόμος' παροξύτονα (ελληνιστική κοινή)
- Λέξεις παροξύτονες (ελληνιστική κοινή)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (ελληνιστική κοινή)
- Δημιουργία λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (ελληνιστική κοινή)
- Λέξεις με ένθημα -ο- (ελληνιστική κοινή)
- Λέξεις με επίθημα -κτόνος (ελληνιστική κοινή)
- Ελληνιστική κοινή
- Ουσιαστικά (ελληνιστική κοινή)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)