τόκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τόκος	οι	τόκοι
γενική	του	τόκου	των	τόκων
αιτιατική	τον	τόκο	τους	τόκους
κλητική		τόκε		τόκοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τόκος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τόκος (γέννηση) < τοκ- < τεκ- (από το οποίο προέρχεται και το τίκτω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈto.kos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τό‐κος

Ουσιαστικό

τόκος αρσενικό

1. (οικονομία): το κέρδος που προκύπτει για το δανειστή ή πιστωτή από το κεφάλαιο που δανείζει στον δανειζόμενο ή δανειολήπτη και το οποίο καθορίζεται με διμερή συμφωνία άλλοτε στο πλαίσιο του νόμου και άλλοτε παράνομα

   ⮡  με τους τόκους θα πάρει πίσω τα τριπλά απ' όσα δάνεισε στο φουκαρά

2. το επιτόκιο

   ⮡  του δάνεισε με τόκο 10%, δηλαδή για τα 1000 ευρώ που έδωσε θα πάρει 1100

Συνώνυμα

• ιντερέσο

Συγγενικά

• τίκτω
• τικτόμενος
• τοκετός
• τοκολόγιο
• τέκνο

Σύνθετα

• ανατοκισμός
• επιτόκιο
• επίτοκος
• Θεοτόκος
• πρωτότοκος
• τοκογλύφος
• τοκολόγιο
• τοκομερίδιο
• τοκόσημο
• τοκοφόρος
• τοκοχρεολύσιο
• τοκοχρεολυτικός

Μεταφράσεις

    τόκος

αγγλικά : interest (en) γαλλικά : intérêt (fr) γερμανικά : Zins (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τόκος < τίκτω

Ουσιαστικό

τόκος αρσενικό

1. τοκετός
2. το διάστημα της εγκυμοσύνης

   ἐνιαύσιος ὁ τόκος

3. απόγονος
4. (μεταφορικά) τόκος, χρήματα που "γεννιούνται" από το δανεισμό