Μετάβαση στο περιεχόμενο

υμνώ

Από Βικιλεξικό
Δείτε επίσης: ὑμνῶ

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
υμνώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὑμνῶ, συνηρημένος τύπος του ὑμνέω < ὕμνος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sh₂em (τραγουδώ)

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /iˈmno/
τυπογραφικός συλλαβισμός: υμνώ

υμνώ, πρτ.: υμνούσα, αόρ.: ύμνησα, παθ.φωνή: υμνούμαι, π.αόρ.: υμνήθηκα, μτχ.π.π.: υμνημένος

  1. ψάλλω ύμνο (στην εκκλησία)
     συνώνυμα: υμνολογώ
  2. (μεταφορικά) μιλάω επαινετικά για κάποιον ή κάτι
      ο Σολωμός ύμνησε τον αγώνα των πολιορκημένων Μεσσολογγιτών
     συνώνυμα: εγκωμιάζω, εκθειάζω

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Σύνθετα

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]