υπόκρουση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπόκρουση	οι	υποκρούσεις
γενική	της	υπόκρουσης*	των	υποκρούσεων
αιτιατική	την	υπόκρουση	τις	υποκρούσεις
κλητική		υπόκρουση		υποκρούσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υποκρούσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπόκρουση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑπόκρου(σις) + -ση < ελληνιστική κοινή ὑποκρούω

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈpo.kɾu.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πό‐κρου‐ση

Ουσιαστικό

υπόκρουση θηλυκό

• η μουσική που ακούγεται συνοδευτικά σε κάτι άλλο (απαγγελία, τελετή κ.λπ.)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις υποκρούω, υπό και κρούω

Μεταφράσεις

    υπόκρουση