φαλάγγιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	φαλάγγιον	φαλαγγίω	φαλάγγια
Γενική	φαλαγγίου	φαλαγγίοιν	φαλαγγίων
Δοτική	φαλαγγίῳ	φαλαγγίοιν	φαλαγγίοις
Αιτιατική	φαλάγγιον	φαλαγγίω	φαλάγγια
Κλητική	φαλάγγιον	φαλαγγίω	φαλάγγια

Ετυμολογία

φαλάγγιον < φάλαγξ + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

φαλάγγιον ουδέτερο

1. (εντομολογία) είδος δηλητηριώδους αράχνης (το σφαλάγγι)
2. ο ιστός που υφαίνει η αράχνη (1)
3. (βοτανική) είδος φυτού (Lloydia graeca) που θεωρούνταν ότι εξουδετερώνει το δηλητήριο της αράχνης (1)
4. στρογγυλό κούτσουρο που μπαίνει κάτω από τα πλοία, για να διευκολύνει την μετακίνησή τους στην ξηρά

   ≈ συνώνυμα: κόραξ

Άλλες μορφές

• φαλαγγεῖον

Πηγές

• φαλάγγιον στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «φαλάγγιον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.