φαλάκρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	φαλάκρωσῐς	αἱ	φαλακρώσεις
γενική	τῆς	φαλακρώσεως	τῶν	φαλακρώσεων
δοτική	τῇ	φαλακρώσει	ταῖς	φαλακρώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	φαλάκρωσῐν	τὰς	φαλακρώσεις
κλητική ὦ!		φαλάκρωσῐ		φαλακρώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φαλακρώσει
γεν-δοτ	τοῖν		φαλακρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαλάκρωσις < φαλακρόω / φαλακρῶ + -σις

Ουσιαστικό

φαλάκρωσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η φαλάκρωση, η διαδικασία του φαλακραίνω

Συγγενικά

• → δείτε το αρχαίο φαλακρός

Πηγές

• φαλάκρωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.