φαλλοβάτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	φαλλοβάτης	οἱ	φαλλοβάται
γενική	τοῦ	φαλλοβάτου	τῶν	φαλλοβατῶν
δοτική	τῷ	φαλλοβάτῃ	τοῖς	φαλλοβάταις
αιτιατική	τὸν	φαλλοβάτην	τοὺς	φαλλοβάτᾱς
κλητική ὦ!		φαλλοβάτᾰ		φαλλοβάται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φαλλοβάτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		φαλλοβάταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαλλοβάτης (ελληνιστική κοινή) < φαλλός + βαίνω. Συγχρονικά αναλύεται σε φαλλο- + -βάτης.

Ουσιαστικό

φαλλοβάτης, -ου (ελληνιστική κοινή)

• που ανεβαίνει σε στύλο που έχει σχήμα φαλλού, ιερέας του φαλλού

Συγγενικά

• φαλλοβατέω
• → και δείτε τις λέξεις φαλλός και βαίνω

Πηγές

• φαλλοβάτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.