φαρμακοτέχνης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φαρμακοτέχνης	οι	φαρμακοτέχνες
γενική	του	φαρμακοτέχνη	των	φαρμακοτεχνών
αιτιατική	τον	φαρμακοτέχνη	τους	φαρμακοτέχνες
κλητική		φαρμακοτέχνη		φαρμακοτέχνες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαρμακοτέχνης < φάρμακο και τέχνη

Ουσιαστικό

φαρμακοτέχνης αρσενικό

• (παρωχημένο) το άτομο που γνωρίζει τη φαρμακοτεχνία, τις τεχνικές μεθόδους για την παρασκευή φαρμάκων

  ※  Και καθώς εις τους νοσούντας ιατρός φαρμακοτέχνης, δίδων πόματα σκοπεύει την καλλίστην ιατρείαν (Αθανάσιος Καρδαμήσης, Έπη ποιηθέντα υπό Αθανασίου Καρδαμήση Τηνίου, Χάριν των φιλομούσων Ελλήνων, Εν Αθήναις : Εκ της Τυπογραφίας Εμ. Αντωνιάδου, 1838 σελ. 106 [1])

Συνώνυμα

• φαρμακοτεχνικός

Μεταφράσεις

    φαρμακοτέχνης