φιλοτήσιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φιλοτήσιος < φιλέω

Επίθετο

φιλοτήσιος, ος, ον (το θηλ. και σε -α)

• ο φιλικός, που προάγει τη φιλία
• ο ερωτικός