φούγκα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φούγκα	οι	φούγκες
γενική	της	φούγκας	των	(φουγκών)
αιτιατική	τη	φούγκα	τις	φούγκες
κλητική		φούγκα		φούγκες
Κατηγορία όπως «νότα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Παράδειγμα τετράφωνης φούγκας Μπαχ, Καλώς Συγκερασμένο Κλειδοκύμβαλο A', Φούγκα σε ρε μείζονα BWV 850 διάρκεια: 01'48'', πιανίστα η Kimiko Douglass-Ishizaka (πληροφορίες αρχείου - Μουσική στο Βικιλεξικό) Το χαρούμενο θέμα πρωτοεκτίθεται από τη χαμηλότερη φωνή. Έπεται η εισαγωγή του σε μία μία τις ψηλότερες τρεις φωνές. Ακολουθεί ανάπτυξη, με συχνές παρουσίες του θέματος. Πρόβλημα για να ακούσετε το αρχείο; Bοήθεια πολυμέσων.

Ετυμολογία

φούγκα < (λόγιο δάνειο) ιταλική fuga < λατινική fuga (φυγή) (ρήμα fugere), επειδή το θέμα «φεύγει» από τη μία φωνή για να έρθει σε άλλη, σε μιαν αδιάκοπη «φυγή»

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfu.ɡa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φού‐γκα

Ουσιαστικό

φούγκα θηλυκό

• (μουσική) πολυφωνικό είδος σύνθεσης, συνήθως οργανικής μουσικής, όπου η κάθε φωνή εκθέτει μια μελωδία που λέγεται θέμα, το αντίθεμά της, αναπτύσσει και άλλα επεισόδια ανταπαντώντας η μια στην άλλη με τρόπο αντιστικτικό και ταιριαστό

Συνώνυμα

• φυγή (παρωχημένο)

Συγγενικά

• φουγκάτο
• φουγκέτα (υποκοριστικό)

Δείτε επίσης

• φούγκα στη Βικιπαίδεια 
• αντίστιξη
• στρέτο
• και Bach, Μπαχ

Μεταφράσεις

    φούγκα

αγγλικά : fugue (en) γαλλικά : fugue (fr) γερμανικά : Fuge (de) ιταλικά : fuga (it) κινεζικά : 賦格 (zh) (fùgé) - 赋格 (zh) λατινικά : contrapunctus (la) ρωσικά : фуга (ru) (fúga)

Πηγές

• φούγκα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• φούγκα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)