φρικαλεότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	φρικαλεότης	αἱ	φρικαλεότητες
γενική	τῆς	φρικαλεότητος	τῶν	φρικαλεοτήτων
δοτική	τῇ	φρικαλεότητι	ταῖς	φρικαλεότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	φρικαλεότητα	τὰς	φρικαλεότητᾰς
κλητική ὦ!		φρικαλεότης		φρικαλεότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρικαλεότης (μαρτυρείται από το 1887) < φρικαλέ(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

φρικαλεότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) φρικαλεότητα