φριμάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φριμάζω < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή φριμάω / φριμῶ με μεταπλασμό σε -άζω < αρχαία ελληνική φριμάσσομαι. Συγκρίνετε με το φρουμάζω.

Προφορά

ΔΦΑ : /fɾiˈma.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φρι‐μά‐ζω

Ρήμα

φριμάζω, αόρ.: φρίμαξα, μτχ.π.π.: φριμαγμένος (χωρίς παθητική φωνή)

• άλλη μορφή του φρουμάζω

Συγγενικά

• φρίμασμα
• → δείτε και τη λέξη φρουμάζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	φριμάζω	φρίμαζα	θα φριμάζω	να φριμάζω		φριμάζοντας
β' ενικ.	φριμάζεις	φρίμαζες	θα φριμάζεις	να φριμάζεις	φρίμαζε
γ' ενικ.	φριμάζει	φρίμαζε	θα φριμάζει	να φριμάζει
α' πληθ.	φριμάζουμε	φριμάζαμε	θα φριμάζουμε	να φριμάζουμε
β' πληθ.	φριμάζετε	φριμάζατε	θα φριμάζετε	να φριμάζετε	φριμάζετε
γ' πληθ.	φριμάζουν(ε)	φρίμαζαν φριμάζαν(ε)	θα φριμάζουν(ε)	να φριμάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		φρίμαξα	θα φριμάξω	να φριμάξω		φριμάξει
β' ενικ.		φρίμαξες	θα φριμάξεις	να φριμάξεις	φρίμαξε
γ' ενικ.		φρίμαξε	θα φριμάξει	να φριμάξει
α' πληθ.		φριμάξαμε	θα φριμάξουμε	να φριμάξουμε
β' πληθ.		φριμάξατε	θα φριμάξετε	να φριμάξετε	φριμάξτε
γ' πληθ.		φρίμαξαν φριμάξαν(ε)	θα φριμάξουν(ε)	να φριμάξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω φριμάξει	είχα φριμάξει	θα έχω φριμάξει	να έχω φριμάξει
β' ενικ.	έχεις φριμάξει	είχες φριμάξει	θα έχεις φριμάξει	να έχεις φριμάξει
γ' ενικ.	έχει φριμάξει	είχε φριμάξει	θα έχει φριμάξει	να έχει φριμάξει
α' πληθ.	έχουμε φριμάξει	είχαμε φριμάξει	θα έχουμε φριμάξει	να έχουμε φριμάξει
β' πληθ.	έχετε φριμάξει	είχατε φριμάξει	θα έχετε φριμάξει	να έχετε φριμάξει
γ' πληθ.	έχουν φριμάξει	είχαν φριμάξει	θα έχουν φριμάξει	να έχουν φριμάξει

Μεταφράσεις

    φριμάζω

→ δείτε τη λέξη χλιμιντρίζω