φύλλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φύλλον	τὰ	φύλλᾰ
γενική	τοῦ	φύλλου	τῶν	φύλλων
δοτική	τῷ	φύλλῳ	τοῖς	φύλλοις
αιτιατική	τὸ	φύλλον	τὰ	φύλλᾰ
κλητική ὦ!		φύλλον		φύλλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φύλλω
γεν-δοτ	τοῖν		φύλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φύλλον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

φύλλον, -ου ουδέτερο

• (βοτανική) φύλλο

Παράγωγες λέξεις

• (Χρειάζεται κεντρικό ετυμολογικό πεδίο)

Πηγές

• φύλλον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φύλλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.