φύσκη

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φύσκη < φυσάω

Ουσιαστικό

φύσκη, -ης θηλυκό (δωρικός τύπος : φύσκα)

1. το παχύ έντερο
2. (ειδικότερα) το παραγεμισμένο παχύ έντερο
3. χοιρινό λουκάνικο

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἱππῆς, στίχ. 364

   ἐγὼ δὲ κινήσω γέ σου τὸν πρωκτὸν ἀντὶ φύσκης.

   Κι εγώ θα σου ταρακουνήσω τον κώλο σα φούσκα.

   Μετάφραση (2005): Ηλίας Σπυρόπουλος, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

4. στομάχι
5. φλύκταινα, φουσκάλα
6. (για φυτά) κηκίδα, όζος

Συγγενικά

• φυσκία
• φύσκιον: υποκοριστικό του φύσκη
• φυσκίον: υποκοριστικό του φύσκη
• Φύσκιος
• Φύσκος
• φύσκος

Πηγές

• φύσκη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φύσκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.