χάλκασπις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χάλκασπις < χαλκός + ἀσπίς

Ουσιαστικό

χάλκασπις αρσενικό ή θηλυκό (ή επίθετο)

1. εκείνος που έχει ασπίδα από χαλκό ή λαμπερή σαν το χαλκό, επίθετο του Άρη και του Ηρακλή

   ὁ χάλκασπις ἀνήρ θεοῖς πλάθει πατρός θείῳ πυρί παμφαής

2. στον πληθυντικό, μονάδα του μακεδονικού στρατού

   ὁ βασιλεύς ἀντέταξε τῶν τε Μακεδόνων τούς χαλκάσπιδας καί τούς Ἰλλυριούς (Πολύβιος)

3. ο μετέχων ως αθλητής στον αγώνα δρόμου με όπλα (συνώνυμο: ὁπλιτοδρόμος, δηλαδή τρέχοντας με θώρακα, ακόντιο ή σπαθί ή τόξο και βέλη και ασπίδα)