χαλκόνωτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χαλκόνωτος < χαλκός + νῶτον

Επίθετο

χαλκόνωτος αρσενικό ή θηλυκό

1. που έχει τα νώτα του καλυμμένα με κάτι από χαλκό (π.χ. ασπίδα)
2. (για ασπίδα) που εχει επένδυση χαλκού

   ψυχὴν ἀφῆκεν Ἕκτορος τοῦ σοῦ γόνος: φόβον τ᾽ Ἀχαιῶν, χαλκόνωτον ἀσπίδα τήνδ᾽, ἣν πατὴρ τοῦδ᾽ ἀμφὶ πλεύρ᾽ ἐβάλλετο

   χαλκόνωτον ἰτέαν (ιτέα: η ιτιά αλλά και ασπίδα πλεγμένη από κλαριά που τα επικάλυπταν με γύψο και από πάνω με δέρμα ή ελάσματα χαλκού)