χαριστίων

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	χᾰριστιων-
ονομαστική	ὁ	χαριστίων	οἱ	χαριστίωνες
γενική	τοῦ	χαριστίωνος	τῶν	χαριστιώνων
δοτική	τῷ	χαριστίωνῐ	τοῖς	χαριστίωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	χαριστίωνᾰ	τοὺς	χαριστίωνᾰς
κλητική ὦ!		χαριστίων		χαριστίωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χαριστίωνε
γεν-δοτ	τοῖν		χαριστιώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαριστίων < αρχαία ελληνική χαρίζω < χάρις • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

χαριστίων, -ωνος αρσενικό

1. (ελληνιστική κοινή) είδος ζυγαριάς
2. (ελληνιστική κοινή) είδος μοχλού

Πηγές

• χαριστίων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.