χειροτονώ

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: χειροτονῶ

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

χειροτονώ < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή χειροτονῶ, συνηρημένος τύπος του χειροτονέω (αρχαία σημασία: ψηφίζω) < (χείρ) χειρο- + → δείτε  τείνω

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /çi.ɾo.toˈno/
τυπογραφικός συλλαβισμός: χει‐ρο‐το‐νώ

Ρήμα[επεξεργασία]

χειροτονώ, αόρ.: χειροτόνησα, παθ.φωνή: χειροτονούμαι/χειροτονιέμαι, π.αόρ.: χειροτονήθηκα, μτχ.π.π.: χειροτονημένος

  1. (εκκλησιαστικός όρος, με παθητική φωνή: χειροτονούμαι) τελώ το μυστήριο κατά το οποίο ένας λαϊκός γίνεται διάκονος ή ένας κληρικός ανέρχεται στο βαθμό του πρεσβύτερου ή του επισκόπου
  2. (μεταφορικά, οικείο, με παθητική φωνή: χειροτονιέμαι) ξυλοκοπώ, δέρνω
     συνώνυμα: καταχερίζω

Συγγενικά[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]