χερνής

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	χερνητ-
ονομαστική	ὁ	χερνής	οἱ	χερνῆτες
γενική	τοῦ	χερνῆτος	τῶν	χερνήτων
δοτική	τῷ	χερνῆτῐ	τοῖς	χερνῆσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	χερνῆτᾰ	τοὺς	χερνῆτᾰς
κλητική ὦ!		χερνής		χερνῆτες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χερνῆτε
γεν-δοτ	τοῖν		χερνήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'προβλής' όπως «προβλής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χερνής < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

χερνής αρσενικό (θηλυκό χερνῆσσα)

1. κάποιος που ζει από τα χέρια του, μεροκαματιάρης, φτωχός άνθρωπος
2. (σε επιθετική λειτουργία) φτωχός, ενδεής

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : χερνάς

Πηγές

• χερνής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χερνής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.