χηραμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χηραμός < χαίνω ή χήμη

Ουσιαστικό

χηραμός άλλοτε αρσενικό άλλοτε θηλυκό

1. τρύπα, κοίλωμα, πολύ μικρό σπήλαιο, φωλιά

   χηραμός σφηκῶν

   κοίλην εἰσέπτατο πέτρην, χηραμόν (για φωλιά περιστεριού)

   καὶ τοῦ Ἡσιόδου δὲ τὰ ὀστᾶ εὗρον ἐν χηραμῷ τῆς πέτρας. καὶ ἐλεγεῖα ἐπὶ τῷ μνήματι ἐπεγέγραπτο

2. χάσμα (ελληνιστική έννοια)

Συγγενικά

• χηραμίς-ίδος ή χηραμύς
• χηράμβη