χιών
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - χιών < αρχαία ελληνική χιών < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰéyōm < *ǵʰey- (χειμών, χειμώνας)
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
χιών θηλυκό
- (καθαρεύουσα) το χιόνι
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
| Πτώση | Ενικός | Δυϊκός | Πληθυντικός |
|---|---|---|---|
| Ονομαστική | χιών | χιόνε | χιόνες |
| Γενική | χιόνος | χιόνοιν | χιόνων |
| Δοτική | χιόνι | χιόνοιν | χιόσι(ν) |
| Αιτιατική | χιόνα | χιόνε | χιόνας |
| Κλητική | χιών | χιόνε | χιόνες |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- χιών < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰéyōm < *ǵʰey- (χειμών, χειμώνας)
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
χιών θηλυκό
- το χιόνι
- νιφόεσσ᾽ Αἴτνα, πάνετες χιόνος ὀξείας τιθήνα
- τόν Νεῖλον ῥέειν ἀπό τηκομένης χιόνος
- το παγωμένο νερό από λιωμένο χιόνι
- ἡδύ θέρους . . χιών ποτόν
- Εὐθυκλῆς δ᾽ ἐν Ἀσώτοις ἢ Ἐπιστολῇ πρῶτος μὲν οἶδεν εἰ χιών ἐστ᾽ ὠνία....οἶδεν δὲ καὶ ὁ καλὸς Ξενοφῶν ἐν Ἀπομνημονεύμασι τὴν διὰ χιόνος πόσιν... ἐν ταῖς περὶ Ἀλέξανδρον ἱστορίαις καὶ ὅπως δεῖ χιόνα διαφυλάσσεσθαι... ὀρύξαι τριάκοντα ψυχεῖα, ἃ πληρώσαντα χιόνος παρεμβαλεῖν δρυὸς κλάδους. οὕτω γὰρ παραμένειν πλείω χρόνον τὴν χιόνα (Δειπνοσοφισταί, για τα ψυγεία της εποχής, ώστε να υπάρχει κρύο νερό το καλοκαίρι)
[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
- χιονόβλητος,ος,ον
- χιονόβοσκος,ος,ον
- χιονοθρέμμων, ων, ον και χιονοτρόφος
- χιονόκτυπος
- χινόχρως-ωτος
