χναῦμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

χναῦμα < χναύω + -μα

Ουσιαστικό

χναῦμα ουδέτερο

1. (γαστρονομία) το μεζεδάκι, αυτό που τσιμπολογάμε, η μπουκιά που παίρνει κάποιος από ένα ψητό

   ※  σπλάγχν᾽ ὀπτᾶται, χναῦμ᾽ ἥρπασται, κρέας ἐξ ἅλμης ἐξῄρηται, τόμος ἀλλᾶντος

   ※  μετά πολλοῦ πεπέρεως τά χναυμάτια ἔβυσα (Αθήναιος, 9ο)

   Χναύματα: βρώματα και τα των κρεών απανθρακίσματα (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Χ) : τρόφιμα και το γύρω γύρω του ψητού κρέατος

Συγγενικά

• χναυρός (νόστιμος, που ανοίγει την όρεξη)
• χναυστικός (ο λιχούδης)

Πηγές

• χναῦμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.