χρυσοπλύσιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	χρυσοπλύσιον	τὰ	χρυσοπλύσιᾰ
γενική	τοῦ	χρυσοπλυσίου	τῶν	χρυσοπλυσίων
δοτική	τῷ	χρυσοπλυσίῳ	τοῖς	χρυσοπλυσίοις
αιτιατική	τὸ	χρυσοπλύσιον	τὰ	χρυσοπλύσιᾰ
κλητική ὦ!		χρυσοπλύσιον		χρυσοπλύσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χρυσοπλυσίω
γεν-δοτ	τοῖν		χρυσοπλυσίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρυσοπλύσιον < χρυσός + πλύνω

Ουσιαστικό

χρυσοπλύσιον

1. το μέρος που ο χρυσός ξεπλένεται και χωρίζεται από την άμμο και άλλες προσμίξεις

   καὶ τοὺς ἀνύδρους δὲ φορητῶι ἐπικλύζοντες ὕδατι στιλπνὸν ποιοῦσι τὸ ψῆγμα͵ καὶ φρέατα δ᾽ ὀρύσσοντες καὶ ἄλλας τέχνας ἐπινοοῦντες πλύσει τῆς ἄμμου τὸν χρυσὸν ἐκλαμβάνουσι͵ καὶ πλείω τῶν χρυσωρυχείων ἐστὶ νῦν τὰ χρυσοπλύσια προσαγορευόμενα. (Στράβων, Γεωγραφικά, 3, 2, 8)