χρώς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	χρώς	χρῶτε	χρῶτες
Γενική	χρωτός	χρωτοῖν	χρωτῶν
Δοτική	χρωτί	χρωτοῖν	χρωσί(ν)
Αιτιατική	χρῶτᾰ	χρῶτε	χρῶτᾰς
Κλητική	χρώς	χρῶτε	χρῶτες

Ετυμολογία

χρώς < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *gʰrēw- ‎(αλέθω, τρίβω) *gʰer- (τρίβω)

Ουσιαστικό

χρώς αρσενικό

1. επιφάνεια του σώματος, επιδερμίδα, δέρμα
2. (συνεκδοχικά) σάρκα
3. (συνεκδοχικά) σώμα
4. χροιά
5. το χρώμα της επιδερμίδας
6. (συνεκδοχικά) χρώμα

Συγγενικές λέξεις

• χροιά
• χροιή
• χρόϊσις
• χροϊσμός
• χροΐζω
• χροάζω
• χρῶμα

Σύνθετα

• ῥοδόχρως

Εκφράσεις

• ἐν χροΐ / ἐν χρῷ: κοντά στην επιδερμίδα
• κείρω ἐν χρῷ: κουρεύω σύρριζα
• ἐν χρῷ κεκαρμένος: κοντοκουρεμένος

  Οἱ οὖν περὶ τὸν Θηραμένην παρεσκεύασαν ἀνθρώπους μέλανα ἱμάτια ἔχοντας καὶ ἐν χρῷ κεκαρμένους πολλοὺς ἐν ταύτῃ τῇ ἑορτῇ, ἵνα πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς δὴ συγγενεῖς ὄντες τῶν ἀπολωλότων, καὶ Καλλίξενον ἔπεισαν ἐν τῇ βουλῇ κατηγορεῖν τῶν στρατηγῶν. (Ξενοφών, Ελληνικά, 1, 7, 8)

• ξυρεῖ ἐν χρῷ τοῦτο: με πειράζει πολύ
• παραπλέω ἐν χρῷ: πλέω πολύ κοντά στην ακτή
• συνάπτω μάχην ἐν χρῷ: πολεμώ εκ του συστάδην
• χρὼς τρέπεται: αλλάζει το χρώμα της επιδερμίδας, γίνεται ωχρός