χωρίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

χωρίζω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική χωρίζω < χωρίς ή χῶρος

Ρήμα

χωρίζω (παθητικό: χωρίζομαι)

1. (μεταβατικό) διασπώ κάτι στα μέρη του
2. (μεταβατικό) απομακρύνω κάτι από κάτι άλλο

   κανείς δεν πρέπει να χωρίζει το παιδί από τη μάνα του

3. (μεταβατικό) (ειδικότερα) σταματώ μια συμπλοκή μεταξύ δύο ατόμων

   δυο παιδιά τσακώνονταν στο προαύλιο και μπήκαν στη μέση οι δάσκαλοι να τους χωρίσουν

4. σταματώ να βρίσκομαι σε ερωτική σχέση· παίρνω διαζύγιο (αν πρόκειται για γάμο)

   (αμετάβατο) ο Γιώργος χώρισε

   (αλληλοπαθές) ο Γιώργος και η Μαίρη χωρίσανε

   (μεταβατικό) η Μαίρη απείλησε το Γιώργο ότι θα τον χωρίσει

5. (παθητικό) διαιρούμαι

   Χωρίστηκαν σε δυο στρατόπεδα

   Η περιουσία χωρίστηκε στα πέντε, γιατί δεν μπορούσαν να συννενοηθούν μεταξύ τους να το δώσουν αντιπαροχή

Συγγενικές λέξεις

• χωρισμός
• χωριστός
• χωρισμένος
• αχώριστος
• αποχωρίζω
• διαχωρίζω
• ξεχωρίζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	χωρίζω	χώριζα	θα χωρίζω	να χωρίζω		χωρίζοντας
β' ενικ.	χωρίζεις	χώριζες	θα χωρίζεις	να χωρίζεις	χώριζε
γ' ενικ.	χωρίζει	χώριζε	θα χωρίζει	να χωρίζει
α' πληθ.	χωρίζουμε	χωρίζαμε	θα χωρίζουμε	να χωρίζουμε
β' πληθ.	χωρίζετε	χωρίζατε	θα χωρίζετε	να χωρίζετε	χωρίζετε
γ' πληθ.	χωρίζουν(ε)	χώριζαν χωρίζαν(ε)	θα χωρίζουν(ε)	να χωρίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		χώρισα	θα χωρίσω	να χωρίσω		χωρίσει
β' ενικ.		χώρισες	θα χωρίσεις	να χωρίσεις	χώρισε
γ' ενικ.		χώρισε	θα χωρίσει	να χωρίσει
α' πληθ.		χωρίσαμε	θα χωρίσουμε	να χωρίσουμε
β' πληθ.		χωρίσατε	θα χωρίσετε	να χωρίσετε	χωρίστε
γ' πληθ.		χώρισαν χωρίσαν(ε)	θα χωρίσουν(ε)	να χωρίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω χωρίσει	είχα χωρίσει	θα έχω χωρίσει	να έχω χωρίσει
β' ενικ.	έχεις χωρίσει	είχες χωρίσει	θα έχεις χωρίσει	να έχεις χωρίσει
γ' ενικ.	έχει χωρίσει	είχε χωρίσει	θα έχει χωρίσει	να έχει χωρίσει
α' πληθ.	έχουμε χωρίσει	είχαμε χωρίσει	θα έχουμε χωρίσει	να έχουμε χωρίσει
β' πληθ.	έχετε χωρίσει	είχατε χωρίσει	θα έχετε χωρίσει	να έχετε χωρίσει
γ' πληθ.	έχουν χωρίσει	είχαν χωρίσει	θα έχουν χωρίσει	να έχουν χωρίσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	χωρίζομαι	χωριζόμουν(α)	θα χωρίζομαι	να χωρίζομαι
β' ενικ.	χωρίζεσαι	χωριζόσουν(α)	θα χωρίζεσαι	να χωρίζεσαι	(χωρίζου)
γ' ενικ.	χωρίζεται	χωριζόταν(ε)	θα χωρίζεται	να χωρίζεται
α' πληθ.	χωριζόμαστε	χωριζόμαστε χωριζόμασταν	θα χωριζόμαστε	να χωριζόμαστε
β' πληθ.	χωρίζεστε	χωριζόσαστε χωριζόσασταν	θα χωρίζεστε	να χωρίζεστε	(χωρίζεστε)
γ' πληθ.	χωρίζονται	χωρίζονταν χωριζόντουσαν	θα χωρίζονται	να χωρίζονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		χωρίστηκα	θα χωριστώ	να χωριστώ		χωριστεί
β' ενικ.		χωρίστηκες	θα χωριστείς	να χωριστείς	χωρίσου
γ' ενικ.		χωρίστηκε	θα χωριστεί	να χωριστεί
α' πληθ.		χωριστήκαμε	θα χωριστούμε	να χωριστούμε
β' πληθ.		χωριστήκατε	θα χωριστείτε	να χωριστείτε	χωριστείτε
γ' πληθ.		χωρίστηκαν χωριστήκαν(ε)	θα χωριστούν(ε)	να χωριστούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω χωριστεί	είχα χωριστεί	θα έχω χωριστεί	να έχω χωριστεί		χωρισμένος
β' ενικ.	έχεις χωριστεί	είχες χωριστεί	θα έχεις χωριστεί	να έχεις χωριστεί
γ' ενικ.	έχει χωριστεί	είχε χωριστεί	θα έχει χωριστεί	να έχει χωριστεί
α' πληθ.	έχουμε χωριστεί	είχαμε χωριστεί	θα έχουμε χωριστεί	να έχουμε χωριστεί
β' πληθ.	έχετε χωριστεί	είχατε χωριστεί	θα έχετε χωριστεί	να έχετε χωριστεί
γ' πληθ.	έχουν χωριστεί	είχαν χωριστεί	θα έχουν χωριστεί	να έχουν χωριστεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι χωρισμένος - είμαστε, είστε, είναι χωρισμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν χωρισμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν χωρισμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι χωρισμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι χωρισμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι χωρισμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι χωρισμένοι

Μεταφράσεις

    χωρίζω

αγγλικά : separate (en), break off (en) γαλλικά : séparer (fr) γερμανικά : trennen (de) ισπανικά : dividir (es) ιταλικά : separare (it) ουγγρικά : szétválaszt (hu) πολωνικά : oddzielam (pl) πορτογαλικά : afastar (pt) ρωσικά : разделять (ru) σερβικά : растаљати (sr) σουηδικά : åtskilja (sv) τσεχικά : separovat (cs)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χωρίζω < χωρίς ή χῶρος

Ρήμα

χωρίζω

1. διακρίνω, αποχωρίζω
2. διαιρώ

   χωρίζεσθαι καὶ διασπᾶν

3. (παθητικό) διαφέρω

   νόμοι κεχωρισμένοι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων : νόμοι πολύ διαφοετικοί από των άλλων ανθρώπων

   γνῶμαι κεχωρισμέναι : οι απόψεις είχαν χωριστεί στα δυο, είχαν διχογνωμία, διαφορά απόψεων

4. αποχωρίζομαι, παίρνω διαζύγιο

   κεχωρισμένη ἀπὸ τοῦ ἀνδρός (Πολύβιος)

Συγγενικές λέξεις

• χωρισμός
• χωριστέον
• χωριστός
• οι Χωρίζοντες (οι λόγιοι που θεωρούσαν ότι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια δεν είχαν τον ίδιο πατέρα)

Σύνθετα

• ἀναχωρίζω
• καταχωρίζω
• διαχωρίζω
• μεταχωρίζω