χωριάτης

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο χωριάτης οι χωριάτες
      γενική του χωριάτη των χωριατών
    αιτιατική τον χωριάτη τους χωριάτες
     κλητική χωριάτη χωριάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

χωριάτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική χωριάτης < χωριό < αρχαία ελληνική χωρίον < χῶρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰeh₁ro- (εγκαταλειμμένος, έρημος)

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /xoɾˈʝa.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : χω‐ριά‐της

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

χωριάτης αρσενικό (θηλυκό χωριάτισσα ή χωριάτα)

  1. που κατοικεί σε χωριό
    ≈ συνώνυμα: χωρικός
  2. (κατ’ επέκταση, μειωτικό) που η συμπεριφορά του και οι τρόποι του φαίνονται απότομοι και μη εξευγενισμένοι
    ≈ συνώνυμα: ακαλλιέργητος, χοντράνθρωπος

Συγγενικά[επεξεργασία]

Παροιμίες[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

    που ζει σε χωριό
    που φέρεται σαν χωριάτης
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=χωριάτης&oldid=6230139"