Μετάβαση στο περιεχόμενο

χωριάτης

Από Βικιλεξικό

Νέα ελληνικά (el)

[επεξεργασία]
 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο χωριάτης οι χωριάτες
      γενική του χωριάτη των χωριατών
    αιτιατική τον χωριάτη τους χωριάτες
     κλητική χωριάτη χωριάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
χωριάτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική χωριάτης < χωριό < αρχαία ελληνική χωρίον < χῶρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰeh₁ro- (εγκαταλειμμένος, έρημος)

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /xoɾˈʝa.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός: χωριάτης

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

χωριάτης αρσενικό (θηλυκό χωριάτισσα ή χωριάτα)

  1. που κατοικεί σε χωριό
     συνώνυμα: χωρικός
  2. (κατ’ επέκταση, μειωτικό) που η συμπεριφορά του και οι τρόποι του φαίνονται απότομοι και μη εξευγενισμένοι
     συνώνυμα: ακαλλιέργητος, χοντράνθρωπος

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Παροιμίες

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]