χώρος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χώρος	οι	χώροι
γενική	του	χώρου	των	χώρων
αιτιατική	τον	χώρο	τους	χώρους
κλητική		χώρε		χώροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

χώρος < αρχαία ελληνική χῶρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰeh₁ro- (εγκαταλειμμένος, έρημος)

χώρος αρσενικό

(φιλοσοφία) θεμελιώδης έννοια, παράλληλη με την έννοια του χρόνου, το πλαίσιο μέσα στο οποίο υπάρχουν όλα τα υλικά σώματα και μέσα στο οποίο καθορίζεται η θέση τους
(γεωμετρία) το τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς που χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί η θέση ενός σημείου
οποιαδήποτε τρισδιάστατη έκταση
ο κενός ή διαθέσιμος τόπος
τόπος για συγκεκριμένη χρήση, π.χ κτήριο, δωμάτιο, οικόπεδο κ.λπ
(γενικότερα) ο τόπος όπου κάτι ζει, υπάρχει ή διεξάγεται

χώρος