χῶρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χῶρος < είτε πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ǵʰeh₁ro- (εγκαταλειμμένος, έρημος), οπότε, ... είτε • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

χῶρος, -ου αρσενικό

1. έδαφος συγκεκριμένης περιοχής, τόπος, τοποθεσία περιοχή (σχεδόν ως συνώνυμο για πολλές έννοιες της χώρας)

   ↪ χῶρος ὑλήεις, ἐρῆμος, οἰοπόλος, ψαμαθώδης, εὐαής , ἀσυνήθης

   ↪ ὁ Λιβυκὸς χῶρος - τῆς Ἀραβίης χῶρος (Ηρόδοτος)

2. χώρος, σχετικά διαχωρισμένο τμήμα εδάφους ή επιφανείας γενικά

   ↪ νεκύων διεφαίνετο χῶρος : χώρος από την οποία είχαν πάρει τους νεκρούς της μάχης

3. κτήμα, υποστατικό, αγρός, εξοχή (Ξενοφών)
4. με κεφαλαίο (μεταγενέστερη έννοια) ονομασία για το Βορειοδυτικό άνεμο

Συγγενικά

 ετυμολογικό πεδίο 
χωρο- 

• χωρο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα χωρο- στο Βικιλεξικό
• -χωρέω Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -χωρέω στο Βικιλεξικό

και (Χρειάζεται grc)

Πηγές

• χῶρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χῶρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.