ψωμίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ψωμίον	τὰ	ψωμίᾰ
γενική	τοῦ	ψωμίου	τῶν	ψωμίων
δοτική	τῷ	ψωμίῳ	τοῖς	ψωμίοις
αιτιατική	τὸ	ψωμίον	τὰ	ψωμίᾰ
κλητική ὦ!		ψωμίον		ψωμίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψωμίω
γεν-δοτ	τοῖν		ψωμίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψωμίον (ελληνιστική κοινή) < ψωμ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -ίον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ψωμίν, ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ψωμί, ⇒ κατωιταλικά: τζωμί (tzomì), ⇒ νέα ελληνικά: ψωμί

Ουσιαστικό

ψωμίον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (τρόφιμο) υποκοριστικό του ψωμός

  ※  2ος πκε αιώνας, ⌘ P.Tebt. 1.33, στ. 14, (13-14), @papyri.info

  καὶ τοῖς κροκο(δείλοις)
  ψω̣μ̣ί̣ον

  ΣτΕ: Προετοιμασίες για έναν Ρωμαίο επισκέπτη.

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Καινή Διαθήκη, Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην, 13.26 (13.26-13.27)

  ἀποκρίνεται ὁ Ἰησοῦς, Ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ ἐγὼ βάψας τὸ ψωμίον ἐπιδώσω. καὶ ἐμβάψας τὸ ψωμίον, δίδωσιν Ἰούδᾳ Σίμωνος Ἰσκαριώτη. καὶ μετὰ τὸ ψωμίον, τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς. λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Ὃ ποιεῖς, ποίησον τάχιον.

  ※  3ος κε αιώνας ⌘ Διογένης Λαέρτιος, Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων, 6.2.37 @scaife.perseus

  ἐξέβαλε δὲ καὶ τὸ τρυβλίον, ὁμοίως παιδίον θεασάμενος, ἐπειδὴ κατέαξε τὸ σκεῦος, τῷ κοίλῳ τοῦ ψωμίου τὴν φακῆν ὑποδεχόμενον.

Συνώνυμα

• ψωμίς

Πηγές

• ψωμίον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψωμίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.