όχθη
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | όχθη | οι | όχθες |
| γενική | της | όχθης | των | (οχθών) |
| αιτιατική | την | όχθη | τις | όχθες |
| κλητική | όχθη | όχθες | ||
| Κατηγορία όπως «σκόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- όχθη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὄχθη
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈo.xθi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ό‐χθη
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
όχθη θηλυκό
- (γεωλογία) μέρος της ξηράς που βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια νερού (ποταμού, λίμνης, θάλασσας κ.λπ.)
- (μεταφορικά) παράταξη, μεριά, πλευρά
Άλλες μορφές
[επεξεργασία]- όχτος (λαϊκότροπο)
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'σκόνη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά με δύσχρηστη γενική πληθυντικού (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Γεωλογία (νέα ελληνικά)
- Μεταφορικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)