ἀβέβαιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀβέβαιος	τὸ	ἀβέβαιον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀβεβαίου	τοῦ	ἀβεβαίου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀβεβαίῳ	τῷ	ἀβεβαίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀβέβαιον	τὸ	ἀβέβαιον
κλητική ὦ!		ἀβέβαιε		ἀβέβαιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀβέβαιοι	τὰ	ἀβέβαιᾰ
γενική	τῶν	ἀβεβαίων	τῶν	ἀβεβαίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀβεβαίοις	τοῖς	ἀβεβαίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀβεβαίους	τὰ	ἀβέβαιᾰ
κλητική ὦ!		ἀβέβαιοι		ἀβέβαιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀβεβαίω	τὼ	ἀβεβαίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀβεβαίοιν	τοῖν	ἀβεβαίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀβέβαιος < ἀ- στερητικό + βέβαιος

Επίθετο

ἀβέβαιος, -ος, -ον

1. άστατος, κυμαινόμενος,
2. αναξιόπιστος
3. (ιατρική) φάρμακα χωρίς αποτελεσματικότητα

Συγγενικά

• το ἀβέβαιον : η αβεβαιότητα
• ἀβεβαίως (επίρρημα)

→ και δείτε τη λέξη βέβαιος

Πηγές

• ἀβέβαιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀβέβαιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.