ἀβέβαιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀβέβαιος	τὸ ἀβέβαιον	οἱ, αἱ ἀβέβαιοι	τὰ ἀβέβαια
Γενική	τοῦ, τῆς ἀβεβαίου	τοῦ ἀβεβαίου	τῶν ἀβεβαίων	τῶν ἀβεβαίων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀβεβαίῳ	τῷ ἀβεβαίῳ	τοῖς, ταῖς ἀβεβαίοις	τοῖς ἀβεβαίοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀβέβαιον	τὸ ἀβέβαιον	τοὺς, τὰς ἀβεβαίους	τὰ ἀβέβαια
Κλητική	ἀβέβαιε	ἀβέβαιον	ἀβέβαιοι	ἀβέβαια
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀβεβαίω
Γενική-Δοτική			ἀβεβαίοιν

Ετυμολογία

ἀβέβαιος < ἀ στερητικό + βέβαιος

Επίθετο

ἀβέβαιος, ος, ον

1. άστατος, κυμαινόμενος,
2. αναξιόπιστος
3. (ιατρική) φάρμακα χωρίς αποτελεσματικότητα

Συγγενικές λέξεις

• το ἀβέβαιον : η αβεβαιότητα
• ἀβεβαίως επίρρημα