ἀγριότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀγριοτητ-
ονομαστική	ἡ	ἀγριότης	αἱ	ἀγριότητες
γενική	τῆς	ἀγριότητος	τῶν	ἀγριοτήτων
δοτική	τῇ	ἀγριότητῐ	ταῖς	ἀγριότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀγριότητᾰ	τὰς	ἀγριότητᾰς
κλητική ὦ!		ἀγριότης		ἀγριότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγριότητε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγριοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγριότης < ἄγριο(ς) + -της

Ουσιαστικό

ἀγριότης θηλυκό

1. (για τα ζώα) η αγριότητα

   ≠ αντώνυμα: ἡμερότης

2. η σκληρότητα

Πηγές

• ἀγριότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀγριότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.