ἀθερῖνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀθερῖνος	οἱ	ἀθερῖνοι
γενική	τοῦ	ἀθερίνου	τῶν	ἀθερίνων
δοτική	τῷ	ἀθερίνῳ	τοῖς	ἀθερίνοις
αιτιατική	τὸν	ἀθερῖνον	τοὺς	ἀθερίνους
κλητική ὦ!		ἀθερῖνε		ἀθερῖνοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀθερίνω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀθερίνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀθερῖνος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀθερῖνος, -ου αρσενικό

• (ψάρι) άλλη μορφή του ἀθερίνη

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 9, 2 @scaife.perseus

  Ὅλως δ’ ἀγελαῖά ἐστι τὰ τοιάδε, θυννίδες, μαινίδες, κωβιοί, βῶκες, σαῦροι, κορακῖνοι, σινόδοντες, τρίγλαι, σφύραιναι, ἀνθίαι, ἐλεγῖνοι, ἀθερῖνοι, σαργῖνοι, βελόναι, τευθοί, ἰουλίδες, πηλαμύδες, σκόμβροι, κολίαι.

Πηγές

• ἀθερῖνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.