ἀκόνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀκόνη	αἱ	ἀκόναι
γενική	τῆς	ἀκόνης	τῶν	ἀκονῶν
δοτική	τῇ	ἀκόνῃ	ταῖς	ἀκόναις
αιτιατική	τὴν	ἀκόνην	τὰς	ἀκόνᾱς
κλητική ὦ!		ἀκόνη		ἀκόναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀκόνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀκόναιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀκόνη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἀκόνη θηλυκό

• ακόνι

Πηγές

• ἀκόνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀκόνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.