ἀλινδέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀλινδέω < ρίζα κοινή με το ἐλίσσω

Ρήμα

ἀλινδέω και ἀλινδῶ (συνηρημένο), (το ἀλίνδομαι μεταγενέστερος τύπος)

1. κυλιέμαι στο χώμα, (για τα άλογα, που κυλιούνται κάτω αλλά και για ανθρώπους), ανατρέπομαι

   • καὶ γενομένων ἄνω τῶν κάτω, πάλιν ὁ ἵππος τρέχων ἀλλ᾽ ἀλινδούμενος ἐφαίνετο. : και όταν η εικόνα αναστράφηκε, το άλογο δεν φαινόταν πια να καλπάζει, αλλά να κυλιέται στο χώμα

2. (μεταφορικά) κυλιέμαι ανυπόληπτα, έρπω, σέρνομαι, τριγυρίζω εκεί που δεν πρέπει, περιπλανιέμαι άσκοπα

   • ἠλινδημένος ἐν αὐλαῖς σατραπικαῖς
   • ἄλλην ἐξ ἄλλης εἰς χθόν᾽ ἀλινδόμενος