ἀλωπεκῆ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀλωπεκεα- ἀλωπεκη-
ονομαστική	ἡ	ἀλωπεκέη > ἀλωπεκῆ	αἱ	ἀλωπεκέαι > ἀλωπεκαῖ
γενική	τῆς	ἀλωπεκέης > ἀλωπεκῆς	τῶν	ἀλωπεκεῶν > ἀλωπεκῶν
δοτική	τῇ	ἀλωπεκέῃ > ἀλωπεκῇ	ταῖς	ἀλωπεκέαις > ἀλωπεκαῖς
αιτιατική	τὴν	ἀλωπεκέην > ἀλωπεκῆν	τὰς	ἀλωπεκέας > ἀλωπεκᾶς
κλητική ὦ!		ἀλωπεκέη > ἀλωπεκῆ		ἀλωπεκέαι > ἀλωπεκαῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀλωπεκέα > ἀλωπεκᾶ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀλωπεκέαιν > ἀλωπεκαῖν
1η κλίση, ομάδα 'γαλέη', Κατηγορία όπως «γαλῆ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλωπεκῆ < ἀλώπηξ

Ουσιαστικό

ἀλωπεκῆ θηλυκό

• αττικός τύπος του ἀλωπεκέη: αλωπεκή, δέρμα αλεπούς

Παροιμίες

• ὅπου γὰρ ἡ λεοντῆ μὴ ἐφικνεῖται, προσραπτέον ἐκεῖ τὴν ἀλωπεκῆν (Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Λύσανδρος, 7]])