ἀμφίεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀμφίεσῐς	αἱ	ἀμφιέσεις
γενική	τῆς	ἀμφιέσεως	τῶν	ἀμφιέσεων
δοτική	τῇ	ἀμφιέσει	ταῖς	ἀμφιέσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀμφίεσῐν	τὰς	ἀμφιέσεις
κλητική ὦ!		ἀμφίεσῐ		ἀμφιέσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμφιέσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμφιεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμφίεσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀμφιέννυμι (< ἀμφί- + ἕννυμι) ως εξής: • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἀμφίεσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ενδυμασία) αμφίεση

  ≈ συνώνυμα: ἀμφίασις (< ἀμφιάζω)

Συγγενικά

• ἀμφίασμα
• ἀμφίεσμα

→ και δείτε τα ρήματα ἀμφιέννυμι και ἀμφιάζω

Πηγές

• ἀμφίεσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.