ἀνιάω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀνιάω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἀνιάω / ἀνιῶ

1. στεναχωρώ, θλίβω

   → δείτε παράθεμα στο ἀνιῶν

2. ενοχλώ, εκνευρίζω
3. (μεοπαθητική φωνή ἀνιῶμαι)
   1. είμαι θλιμμένος, στενοχωρημένος, αποκαρδιωμένος
   2. είμαι κουρασμένος, εξαντλημένος
   3. ενοχλούμαι

      ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 335 (στίχοι 335-336)

      ἀλλὰ μέν᾽· οὐ γάρ τίς τοι ἀνιᾶται παρεόντι, | οὔτ᾽ ἐγὼ οὔτε τις ἄλλος ἑταίρων, οἵ μοι ἔασιν.

      Μείνε λοιπόν· η παρουσία σου εδώ δεν ενοχλεί κανένα, | σίγουρα όχι εμένα, μήτε όποιον άλλον έχω συντροφιά μου εδώ.

      Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek-language.gr

Πηγές

• ἀνιάω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀνιάω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.