ἀντίμαχος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀντίμαχος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἀντίμαχος < ἀντιμάχομαι. Συγχρονικά αναλύεται σε ἀντί- + -μαχος

Επίθετο

ἀντίμαχος

• εχθρικός

Ουσιαστικό

ἀντίμαχος

• προμαχώνας, αντίπαλος

Συγγενικά

• ἀντιμάχη και ἀντιμάχησις (η μάχη, η σύρραξη, ο πόλεμος)
• ἀντιμαχία (διαξιφισμός, αντιμαχία με τη σημερινή έννοια)
• ἀντιμάχομαι (πολεμώ, αντιστέκομαι, αντιμάχομαι με τη σημερινή έννοια)
• ἀντιμαχῶ

Πηγές

• σελ.261, Τόμος Β - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀντίμαχος	τὸ ἀντίμαχον	οἱ, αἱ ἀντίμαχοι	τὰ ἀντίμαχα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀντιμάχου	τοῦ ἀντιμάχου	τῶν ἀντιμάχων	τῶν ἀντιμάχων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀντιμάχῳ	τῷ ἀντιμάχῳ	τοῖς, ταῖς ἀντιμάχοις	τοῖς ἀντιμάχοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀντίμαχον	τὸ ἀντίμαχον	τοὺς, τὰς ἀντιμάχους	τὰ ἀντίμαχα
Κλητική	ἀντίμαχε	ἀντίμαχον	ἀντίμαχοι	ἀντίμαχα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀντιμάχω
Γενική-Δοτική			ἀντιμάχοιν

Ετυμολογία

ἀντίμαχος < ἀντί- + -μαχος < ἀντιμάχομαι

Επίθετο

ἀντίμαχος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

1. ο άξιος να τον πολεμήσεις, αξιόμαχος
2. ο αντίπαλος

Πηγές

• ἀντίμαχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.