ἀνώγεων

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀνώγεων	τὰ	ἀνώγεω
γενική	τοῦ	ἀνώγεω	τῶν	ἀνώγεω
δοτική	τῷ	ἀνώγεῳ	τοῖς	ἀνώγεῳς
αιτιατική	τὸ	ἀνώγεων	τὰ	ἀνώγεω
κλητική ὦ!		ἀνώγεων		ἀνώγεω
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀνώγεω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀνώγεῳν
2η κλίση - αττικόκλιτα, Κατηγορία 'ἀνώγεων' όπως «ἀνώγεων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀνώγεων (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀνώγαιον / ἀνώγεον < (ἄνω) ἀνώ- + γαῖα

Ουσιαστικό

ἀνώγεων ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) άλλη γραφή του ἀνώγαιον / ἀνώγεον
  1. οτιδήποτε έχει χτιστεί πάνω από το έδαφος
  2. ο πάνω όροφος ενός κτίσματος (που χρησιμοποιείται ενίοτε ως σιταποθήκη)