ἀπεγνωσμένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀπεγνωσμένος	ἡ	ἀπεγνωσμένη	τὸ	ἀπεγνωσμένον
γενική	τοῦ	ἀπεγνωσμένου	τῆς	ἀπεγνωσμένης	τοῦ	ἀπεγνωσμένου
δοτική	τῷ	ἀπεγνωσμένῳ	τῇ	ἀπεγνωσμένῃ	τῷ	ἀπεγνωσμένῳ
αιτιατική	τὸν	ἀπεγνωσμένον	τὴν	ἀπεγνωσμένην	τὸ	ἀπεγνωσμένον
κλητική ὦ!		ἀπεγνωσμένε		ἀπεγνωσμένη		ἀπεγνωσμένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀπεγνωσμένοι	αἱ	ἀπεγνωσμέναι	τὰ	ἀπεγνωσμένᾰ
γενική	τῶν	ἀπεγνωσμένων	τῶν	ἀπεγνωσμένων	τῶν	ἀπεγνωσμένων
δοτική	τοῖς	ἀπεγνωσμένοις	ταῖς	ἀπεγνωσμέναις	τοῖς	ἀπεγνωσμένοις
αιτιατική	τοὺς	ἀπεγνωσμένους	τὰς	ἀπεγνωσμένᾱς	τὰ	ἀπεγνωσμένᾰ
κλητική ὦ!		ἀπεγνωσμένοι		ἀπεγνωσμέναι		ἀπεγνωσμένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀπεγνωσμένω	τὼ	ἀπεγνωσμένᾱ	τὼ	ἀπεγνωσμένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀπεγνωσμένοιν	τοῖν	ἀπεγνωσμέναιν	τοῖν	ἀπεγνωσμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀπεγνωσμένος, -η, -ον

• μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος ἀπογιγνώσκω