ἀπηλιώτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀπηλιώτης	οἱ	ἀπηλιῶται
γενική	τοῦ	ἀπηλιώτου	τῶν	ἀπηλιωτῶν
δοτική	τῷ	ἀπηλιώτῃ	τοῖς	ἀπηλιώταις
αιτιατική	τὸν	ἀπηλιώτην	τοὺς	ἀπηλιώτᾱς
κλητική ὦ!		ἀπηλιῶτᾰ		ἀπηλιῶται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀπηλιώτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀπηλιώταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπηλιώτης < ἀπ- + ἥλ(ιος) + -ιώτης

Ουσιαστικό

ἀπηλιώτης αρσενικό

• ανατολικός άνεμος, ο απηλιώτης

Πηγές

• ἀπηλιώτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀπηλιώτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.