ἀργός
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
Πτώση | Ενικός | Πληθυντικός | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Ονομαστική | ἀργός | ἀργή | ἀργόν | ἀργοί | ἀργαί | ἀργά |
Γενική | ἀργοῦ | ἀργῆς | ἀργοῦ | ἀργῶν | ἀργῶν | ἀργῶν |
Δοτική | ἀργῷ | ἀργῇ | ἀργῷ | ἀργοῖς | ἀργαῖς | ἀργοῖς |
Αιτιατική | ἀργόν | ἀργήν | ἀργόν | ἀργούς | ἀργάς | ἀργά |
Κλητική | ἀργέ | ἀργή | ἀργόν | ἀργοί | ἀργαί | ἀργά |
Δυικός | Αρσενικό-Ουδέτερο | Θηλυκό | ||||
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική | ἀργώ | ἀργά | ||||
Γενική-Δοτική | ἀργοῖν | ἀργαῖν |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ἀργός < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂erǵ- (λευκός)
Επίθετο 1[επεξεργασία]
ἀργός, -ή, -όν
[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Επίθετο 2[επεξεργασία]
ἀργός, -ή, -όν
Πηγές[επεξεργασία]
- Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας.
- «ἀργός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
- «ἀργός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.