ἀριστάω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀριστάω < ἄριστ(ον) (πρωινό ή δείπνο) + -άω. Δε σχετίζεται ετυμολογικά με το ἄριστος.

Ρήμα

ἀριστάω / ἀριστῶ [ᾱρ, μεταγενέστερα ᾰρ]

• παίρνω πρωϊνό ή μεσημεριανό φαγητό

  ※  χώρει νυν πᾶς ἀνδρείως | ἐς τοὺς εὐανθεῖς κόλπους | λειμώνων ἐγκρούων | κἀπισκώπτων | καὶ παίζων καὶ χλευάζων, | ἠρίστηται δ᾽ ἐξαρκούντως. (Αριστοφάνης, Βάτραχοι, 371-376)

  Προχωρήστε όλοι εμπρός με καρδιά | σε ανθοστόλιστες μέσα αγκαλιές λιβαδιών | με χορούς και πηδήματα, | μ᾽ αναμπαίγματα, αστεία και πειράγματα. | — Όσο για το στομάχι, είναι γεμάτο.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου @greek-language.gr

Συγγενικά

• ἀριστίζω (δίνω πρωινό)

→ και δείτε τη λέξη ἄριστον

Πηγές

• ἀριστάω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀριστάω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.