ἀστήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀστηρ- ἀστερ-
ονομαστική	ὁ	ἀστήρ	οἱ	ἀστέρες
γενική	τοῦ	ἀστέρος	τῶν	ἀστέρων
δοτική	τῷ	ἀστέρῐ	τοῖς	ἀστράσι(ν)*
αιτιατική	τὸν	ἀστέρᾰ	τοὺς	ἀστέρᾰς
κλητική ὦ!		ἀστήρ		ἀστέρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀστέρε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀστέροιν
* Εξαίρεση: Η δοτική πληθυντικού, αντί για *ἀστερ-σι, όπως στα συγκοπτόμενα ουσιαστικά.
3η κλίση, Κατηγορία 'ἀθήρ' όπως «ἀθήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀστήρ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀστήρ αρσενικό

• (αστρονομία) το αστέρι, ο αστέρας

Παράγωγες λέξεις

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• «ἀστήρ» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «ἀστήρ» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.