ἀσφάλεια

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀσφάλειᾰ	αἱ	ἀσφάλειαι
γενική	τῆς	ἀσφαλείᾱς	τῶν	ἀσφαλειῶν
δοτική	τῇ	ἀσφαλείᾳ	ταῖς	ἀσφαλείαις
αιτιατική	τὴν	ἀσφάλειᾰν	τὰς	ἀσφαλείᾱς
κλητική ὦ!		ἀσφάλειᾰ		ἀσφάλειαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀσφαλείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀσφαλείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀσφάλεια < α- (στερητικό) + ρήμα σφάλλω

Ουσιαστικό

ἀσφάλεια θηλυκό

1. έλλειψη κινδύνου, λάθους, αστοχίας
2. η μη έκθεση σε κίνδυνο.