ἀϋπνία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀϋπνίᾱ	αἱ	ἀϋπνίαι
γενική	τῆς	ἀϋπνίᾱς	τῶν	ἀϋπνιῶν
δοτική	τῇ	ἀϋπνίᾳ	ταῖς	ἀϋπνίαις
αιτιατική	τὴν	ἀϋπνίᾱν	τὰς	ἀϋπνίᾱς
κλητική ὦ!		ἀϋπνίᾱ		ἀϋπνίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀϋπνίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀϋπνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀϋπνία < ἄϋπν(ος) + -ία < ἀ- στερητικό + ὕπνος

Ουσιαστικό

ἀϋπνία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η αϋπνία, το να μην κοιμάται κανείς

Πηγές

• ἀϋπνία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀϋπνία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.