ἁγιοφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἁγιοφόρος	τὸ	ἁγιοφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἁγιοφόρου	τοῦ	ἁγιοφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἁγιοφόρῳ	τῷ	ἁγιοφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἁγιοφόρον	τὸ	ἁγιοφόρον
κλητική ὦ!		ἁγιοφόρε		ἁγιοφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἁγιοφόροι	τὰ	ἁγιοφόρᾰ
γενική	τῶν	ἁγιοφόρων	τῶν	ἁγιοφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἁγιοφόροις	τοῖς	ἁγιοφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἁγιοφόρους	τὰ	ἁγιοφόρᾰ
κλητική ὦ!		ἁγιοφόροι		ἁγιοφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἁγιοφόρω	τὼ	ἁγιοφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἁγιοφόροιν	τοῖν	ἁγιοφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἁγιοφόρος < ελληνιστική ἅγι(ος) + -ο- + -φόρος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἁγιοφόρος, -ος, -ον

• αυτός που φέρει ἁγιότητα.

Πηγές

• ἁγιοφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.